Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników oddelegowanych do pracy za granicą u polskich pracodawców
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
DECYZJA Nr 1264/2013
Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 02 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010 r . Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r . Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko przedsiębiorcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 16 września 2013r. w sprawie ustalenia podstawy wymiaru składek pracowników oddelegowanych do pracy na teren Francji, przy uwzględnieniu przepisu § 2 ust. 1 pkt 16) rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r . Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 września 2013r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W dniu 24 września 2013r. wnioskodawca uzupełnił wniosek o własne stanowisko w sprawie.
Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotowa działalność sprowadza się do wykonywania robót ogólnobudowlanych w zakresie instalacji wodno – kanalizacyjnych. Firma prowadzi działalność usługową na terytorium Polski oraz Francji.
W ramach prowadzonej działalności spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę. Spółka z poszczególnymi pracownikami podpisała porozumienia zmieniające warunki umowy o pracę. Porozumienia zmieniające wskazują; miejsce wykonywania pracy (miejsce realizowanego kontraktu na terytorium Francji), wymiar czasu pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami na terytorium Francji, wynagrodzenie za pracę. Wnioskodawca wskazał, iż istotnym jest to, iż pracownicy na terytorium Francji są pracownikami oddelegowanymi.
W związku z przedstawionym stanem faktycznym wnioskodawca powziął wątpliwość czy podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników oddelegowanych jest osiągany przez tych pracowników przychód, pomniejszony o równowartość diet za każdy dzień pobytu za granicą nie niższy jednak od kwoty prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej.
Zdaniem wnioskodawcy podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników oddelegowanych jest osiągany przez, tych pracowników przychód, pomniejszony o równowartość diet za każdy dzień pobytu za granicą, nie niższy jednak od kwoty prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W myśl art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9) ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych – podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych, z wyjątkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. nr 161, poz. 1106 z późn. zm.).
Rozporządzenie w § 2 ust. 1 pkt 16) wyłącza z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe część wynagrodzenia pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców, w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia.
Powyższa zasada dotyczy wszystkich pracowników skierowanych przez polskiego pracodawcę do wykonywania pracy za granicą w sytuacji gdy pracownik nadal pozostaje w stosunku pracy z kierującym pracodawcą do którego kieruje roszczenie o wypłatę wynagrodzenia. Do celów ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców z wynagrodzenia pracowników należy odliczyć część wynagrodzenia w wysokości równowartości diet za każdy dzień pobytu pracownika za granicą.
Dniem pobytu jest dzień, za który pracownik otrzymuje wynagrodzenie za pracę stanowiące podstawę wymiaru składek. Należy przy tym zaznaczyć, że diety przysługują pracownikom za łączny okres pobytu za granicą, który obejmuje zarówno dni pracy, jak i dni wolne od pracy. Do dni pobytu nie zalicza się okresu przebywania pracownika na urlopie wypoczynkowym, okresu pobierania wynagrodzenia za czas choroby lub zasiłku chorobowego. Ustalony w ten sposób miesięczny przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy niż kwota przeciętnego wynagrodzenia brutto, zatem w sytuacji gdy po odliczeniu równowartości diet przysługujących z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju podstawa wymiaru składek będzie niższa niż kwota przeciętnego wynagrodzenia brutto, podstawę należy podwyższyć do kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Natomiast w sytuacji gdy po odliczeniu równowartości diet przysługujących z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju podstawa wymiaru składek będzie wyższa niż kwota przeciętnego wynagrodzenia brutto, to podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie stanowił przychód pracownika w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
W konsekwencji powyższego stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników oddelegowanych jest osiągany przez tych pracowników przychód, pomniejszony o równowartość diet za każdy dzień pobytu za granicą, nie niższy jednak od kwoty prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.
źródło: https://bip.zus.pl